Kaplica narodzenia św. Stanisława

KAPLICA NARODZENIA ŚW. STANISŁAWA

W 1861 r. Na miejscu, gdzie wg tradycji urodził się św. Stanisław, ks. Wojciech Bobek (ówczesny proboszcz) wybudował murowaną kaplicę neogotycką. Powstała ona w miejscu kaplicy drewnianej, pochodzącej z 1596 r., która uległa zniszczeniu w 1780 r.

Budowla z 1861 r. jest prostokątna, trójbocznie zamknięta, przykryta dachem siodłowym, na którym znajduje się wieżyczka z sygnaturką. Wewnątrz kaplicy, w ołtarzu, widnieje obraz, pochodzący z XIX w., będący kopią obrazu z 1520 r. Przedstawia on scenę narodzenia i chrztu św. Stanisława. Ozdobiony jest drewnianą ramą o tematyce roślinnej. Ołtarz wsparty jest o pień drzewa dębowego, pod którym wg legendy miał narodzić się św. Stanisław: Bogna, wracając z pola, urodziła Go pod tym drzewem i obmyła w pobliskim źródełku.

Ludowe podanie ze Szczepanowa głosi, że “… tego dęba obcięli u góry,obciosali i pomalowali i ten dąb jest w środku kaplicy. Ludzie naokoło tego dęba chodzą na kolanach na ochfiarę… . O tym dębie to szeroko w całej Polsce wiedzą, że on taki ważny. Jedna pani chciała się o tym przekonać i aż z Prus tu przyjechała i prosiła księdza, żeby jej choć troszeczkę dał z tego dęba. Tak jej ten ksiądz dał parę trzaseczek, ona je wziena do papierka i pojechała. Resztę tego dęba oprawiono w drzewo, aby go ocalić od zupełnego zniszczenia, gdyż go ludzie pobożni szczerbali na pamiątkowe krzyżyki…, a także na lekarstwo, bo starty na proszek i wypity z winem uzdrawiać ma od febry.“